บทนำ
ในมุมมองของผม การสร้างระบบการซื้อขายก็เหมือนกับการไล่ตามขีดจำกัดของการกีฬา เป็นกระบวนการที่ต้องการความสมบูรณ์แบบ และมีความสอดคล้องกับข้อกำหนดที่ว่า “สูงขึ้น เร็วขึ้น แข็งแกร่งขึ้น” ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก โดยระยะทางในการพัฒนานั้นมีรายละเอียดดังนี้:
ระยะที่ 1: ไม่รู้ว่าตัวเองไม่รู้
ในช่วงนี้ผมคิดว่าสามารถมีระบบการซื้อขายที่ให้ผลตอบแทนเชิงบวกก็พอแล้ว ขณะนั้นผมยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการสร้างระบบการซื้อขาย ดังนั้นผมจึงได้เขียนระบบการซื้อขายที่ใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ในกราฟรายวัน ซึ่งผลตอบแทนส่วนใหญ่ก็เป็นเชิงบวก เพราะเป็นผลตอบแทนเชิงบวก ผมคิดว่าผมสามารถบอกลาชีวิตที่ขาดทุนได้แล้ว
ระยะที่ 2: รู้ว่าตัวเองไม่รู้
เนื่องจากระบบนี้อยู่ในระดับกราฟรายวัน ทำให้ความถี่ในการซื้อขายต่ำมาก และระยะเวลาถือครองก็ยาวนาน ในขณะที่ผมเป็นคนที่ไม่สามารถรอได้ จึงมักมีความคิดที่จะคลิกเมาส์เล่นบ้าง ดังนั้นผมจึงเริ่มศึกษาระบบการซื้อขายที่ใช้กราฟรายนาที จนกระทั่งค่อยๆ ได้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจขึ้น
ระยะที่ 3: ไม่รู้ว่าตัวเองรู้
รู้สึกว่าระบบของตัวเองใช้ได้ดีและมีผลตอบแทนเป็นบวก จึงอยากที่จะนำออกไปเปรียบเทียบกับระบบของคนอื่น พอได้เปรียบเทียบจึงเพิ่งรู้ว่าระบบไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลตอบแทนเท่านั้น แต่ยังต้องดูการลดลงของความเสี่ยงด้วย ดังนั้นจึงเริ่มมุ่งเน้นไปที่การทำให้เส้นเงินมีความเรียบเนียนมากขึ้น โดยการเพิ่มเงื่อนไขบางประการ และค่อยๆ เส้นเงินก็เริ่มมีรูปร่างที่ดีขึ้น.jpeg "การสร้างระบบการซื้อขายที่ใจเดิน")
ระยะที่ 4: รู้ว่าตัวเองรู้
เริ่มอ่านหนังสือ เข้าไปในฟอรัม ค้นคว้าข้อมูล และแลกเปลี่ยนระบบกับผู้อื่น รู้จักความหมายของข้อมูลในรายงานการทดสอบระบบแต่ละตัว และรู้ว่าเราควรหาข้อมูลประเภทไหนจึงจะถือว่าใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบมากที่สุด ผ่านการทำการซื้อขายจริง ผมเข้าใจได้ว่าในกระบวนการซื้อขายนั้นจริงๆ แล้วต้องการบรรลุอะไร โดยรวมแล้วนี่คือการเดินทางที่เปล่าประโยชน์ เต็มไปด้วยความมั่นใจ และไม่ให้ผลกำไรหรือขาดทุนของบัญชีเข้ามากระทบอารมณ์ของตัวเอง
บทสรุป
โดยสรุปแล้วน่าจะเป็นกระบวนการวนไม่มีที่สิ้นสุด: คิดว่าค้นพบพระราชวังวิเศษ แล้วจึงสร้างระบบ->เข้าใจตนเอง->พัฒนาระบบ->เข้าใจตนเองมากขึ้น->พัฒนาระบบให้ดีขึ้น->เข้าใจตนเองมากขึ้นไปอีก->พัฒนาระบบให้ดียิ่งขึ้น...
ความคิดเห็นของผู้ใช้
ยังไม่มีความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น